ก๊วนปาร์ตี้ [ BOOK Party Gang ]

หมายเหตุกองบรรณาธิการ

นิตยสาร “ควนป่านาเล” รายเดือน ออกล่าช้ากว่ากำหนดกว่า 5-6 เดือน โดยหลังสุดได้แก่เล่มที่ 3 ฉบับ “โรงเรียนไม่รู้จบ” ประจำเดือนเมษ-พฤกษ์ 2550 บัดนี้ควนป่านาเล (เล่มที่) 4 ฉบับ “เกี่ยวกับเมล็ดพันธุ์”ได้ออกมาแล้ว

ทางกองบรรณาธิการต้องกราบขออภัยเป็นอย่างสูงในความล่าช้า และ ขอเรียนชี้แจงแก่เพื่อนสมาชิกนักอ่านทุกท่านทุกฝ่ายให้ทราบในเบื้องต้นมา ณ ที่นี้ว่า นิตยสารควนป่านาเลจะทำกันต่อไปตามเจตนารมณ์ที่มีมาแต่เดิม

จากการประเมินโดยสังเขปพบว่า มีสาเหตุหลายๆประการที่ทำให้ต้องล่าช้าเสมือนหยุดชะงักไป ดังจะชี้แจงเป็นลำดับๆก็คือ...


หนึ่ง) หลังจากเล่มที่ 3 ได้ออกมาแล้ว เรา (กองบก.) ก็จะเริ่มทำและทวงต้นฉบับสำหรับคอลัมนิสต์ต่างๆ ทำให้เราพบปัญหาข้อหนึ่งว่า กว่าจะได้ต้นฉบับในแต่ละเล่มมาครบ (หลังจากเวลาที่เริ่มขอต้นฉบับ) นั้น ต้องทบเวลาเป็นรอบเดือน โดยมีความคิดในส่วนนี้กันว่าจะค่อยๆแจ้งให้ทางกองบก.และเพื่อนคอลัมนิสต์ทราบว่า...การทำนิตยสารรายเดือนจำต้องขอต้นฉบับล่วงหน้า 1 ฉบับเป็นอย่างน้อย แต่เนื่องจากระยะเริ่มต้น เราทำต้นฉบับนิตยสารแบบเล่มต่อเล่ม เมื่อหนังสือยังไม่ออกหรือยังไม่แล้วเสร็จ การทำหรือทวงต้นฉบับในกระบวนการดังกล่าวระยะแรกๆจึงยังติดขัดและไม่เข้ารูปเข้ารอยนัก

สอง) กล่าวสำหรับต้นฉบับควนป่านาเลเล่มที่ 4 นั้น แล้วเสร็จจากเล่มที่ 3 ได้ออกมาประมาณเดือนกว่าๆ ขาดแต่เพียงข้อมูล รูปประกอบต่างๆ บางส่วนอีกเล็กน้อย (หรืออาจกล่าวได้ว่าต้นฉบับโดยสมบูรณ์ เฉพาะเล่ม 4 นั้นจะต้องใช้เวลาทั้งสิ้นประมาณ 2 เดือนเต็ม ซึ่งถือว่าล่าช้า แต่ก็ไม่มากจนเกินไป)

สาม) แต่ระหว่างนี้เองเกิดปัญหาเรื่องความพร้อมในด้านการจัดการรูปเล่ม เนื่องจากคนรับทำหน้าที่หลักในส่วนนี้ ได้เข้าทำงานประจำ มีการโอนย้ายให้คนอาสาทำรูปเล่มเฉพาะกิจช่วยทำ และโอนกลับมาให้กับคนทำหลักอีกครั้ง เนื่องจากเหตุผลทางด้านข้อมูล ภาพประกอบ และความเหมาะสมในช่วงต่อเนื่องบางประการ

สี่) แม้การจัดทำรูปเล่มจะไม่ยาก และไม่ใช้เวลามากนัก แต่เนื่องจากเงื่อนเวลาของคนจัดทำที่มีมาในตอนหลัง ทำให้ต้องรอข้อมูล ภาพประกอบอะไรต่างๆของต้นฉบับให้พร้อมสมบูรณ์จริงๆ ทำให้ผัดผ่อนเวลาไปอีกกระทั่งช่วงหนึ่ง และสืบเนื่องจากภารกิจส่วนตัวอื่นๆของคนจัดทำรูปเล่ม ของแต่ละคน รวมทั้งงานอื่นๆของกลุ่มที่มีเข้ามา เช่นการผลิตหนังสือเล่ม กิจกรรมการออกค่าย โครงการอื่นๆ โดยเฉพาะงานที่แทรกด่วนเข้ามา กำหนดเวลาต่างๆจึงได้ยืดออกไปโดยปริยายอีกระยะหนึ่ง

ห้า) และระหว่างนี้เอง เหตุผลอีกข้อหนึ่งสืบเนื่องเข้ามาก็คือ ระหว่างการระดมทำงานให้ลุล่วง (เพื่อจะได้ทำควนป่านาเลต่อ)นั้น ข้อมูลส่วนหนึ่งได้สูญหายไป จากการโดนไวรัสทั้งหมดจำนวน 3 เครื่อง และเหมือนกับผีซ้ำด้ามพลอยก็คือแฮนดี้ไดรฟ์ที่เก็บสำรองข้อมูลหลักเกิดสูญเสียและสูญหายไปพร้อมกัน การกู้คืนข้อมูลต่างๆ ทั้งของควนป่านาเลและงานอื่นๆในขณะนั้นจึงขัดข้องล่าช้าเป็นเงาตามตัว

หก) สืบต่อมากอปรกับมีการย้ายสำนักงาน ตั้งสำนักงานกันใหม่ โดยนำนิตยสารควนป่านาเลเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของสำนักงาน ทำให้ต้องใช้เวลาในการบริหารจัดการต่างๆอีกช่วงหนึ่ง

เจ็ด) ในระหว่างนี้เอง จึง(เริ่ม)มีการพูดคุยกันในกองบก.โดยสังเขปว่าโดยเงื่อนไขเวลาที่ช้าไปนั้น ควนป่านาเลจะออกเป็นรายเดิมก็จะล่าช้าเกินวาระจริงไปมาก จึงผ่อนผันไปก่อนโดยใช้คำว่าฉบับที่...แทน ทั้งนี้ทั้งนั้นจะพยายามออกมาเป็นวาระ(ใกล้)รายเดือนให้ได้ให้มากที่สุด อาจจะช้าบ้างเร็วบ้างก็ตาม

แปด) แต่อย่างน้อยที่สุดก็คือ ควนป่านาเลจะทำออกมาครบจำนวน 12 ฉบับ สำหรับเพื่อนสมาชิกที่สมัครมาอย่างแน่นอน ทั้งนี้ควนป่านาเลได้ปรับรูปเล่มเนื้อหาตัดเพิ่มคอลัมน์ต่างๆให้เหมาะสม (แต่ราคายังคงเดิม)

เก้า) ส่วนปัญหาในด้านการเงิน หรือทุนรอนในการผลิตนั้น แม้ ณ ตอนนี้ทุนสำรองจะเหลือทำได้อีกเล่มเดียว คือเล่มที่ 4 (จากเงินหลักของสมาชิก และเงินบริจาคกับค่าโฆษณาปกหลังบางส่วน) แต่ข้อนี้ไม่ใช่ปัญหาใหญ่ เพราะแรกเริ่มเดิมทีควนป่านาเลก็กำเนิดจากศูนย์ มีทุนทำมาจากเพื่อนสมาชิกในกลุ่มกันเองในเบื้องต้นเท่านั้น

สิบ) ด้วยความตั้งใจอย่างน้อยที่สุด บนพื้นฐานของการผลิตออกมาเพื่อสมาชิกได้...ทั้งยังจะสั่งพิมพ์ (ก๊อปปี้) ใหม่ให้แก่เพื่อนสมาชิกที่สนใจ (แม้จะขาดทุนอยู่) รวมทั้งจะหาช่องทางวางจำหน่ายตามที่ต่างๆบ้าง ตามเจตนารมณ์เดิม และส่งให้เพื่อนมิตรสื่อมวลชนอีกจำนวนหนึ่งตามอัตภาพได้เหมือนเดิม

สิบเอ็ด) เป็นที่น่ายินดี ประการหนึ่งว่า แม้บัดนี้ ควนป่านาเล (เล่ม 1,2,3) ยังเป็นที่(สนใจ)ต้องการของคนเก่าๆที่เคยคุ้นที่ยังไม่ได้รับไม่ได้อ่าน รวมทั้งเพื่อนสมาชิกใหม่ๆอยู่ตลอดเวลา ไม่เฉพาะแต่ในพื้นที่ กอปรด้วยบุคคลและองค์กรต่างๆ

สิบสอง) ทั้งนี้เพื่อนสมาชิกยังได้ห่วงใยไถ่ถามความข่าวของควนป่านาเลกันอยู่เสมอ ว่าเป็นตายร้ายดีแล้วไฉนจึงเงียบหายไป นี่นับเป็นกำลังใจประการสำคัญที่สุดสำหรับกองบก.(คนทำหนังสือ) แต่ก็เป็นทั้งความกริ่งเกรงใจ ความอนาทรร้อนใจและความตั้งหวังในตัวงานที่จะออกมาด้วยอีกประการ

สิบสาม) บ่อยครั้ง ที่เราจะตัดใจทำกันออกมาอย่างเร่งรีบ เพื่อให้ทันตามวาระต่างๆ เช่นเทศกาล ปีใหม่ งานสัปดาห์หนังสือ หรืองานค่ายต่างๆ ฯลฯ เพื่อสนองตอบในส่วนนั้น แต่ก็ได้รับการทักท้วงและให้เหตุผลว่าในเมื่อช้าแล้วก็ไม่ควรจะทำออกมาแบบสุกเอาเผากินอีกซ้ำ

สิบสี่) ในที่สุดเราก็ได้ข้อสรุปว่า เมื่อเราทุกคนตั้งมั่นที่จะทำอยู่แน่นอน ก็เพียงทำกันต่อไป และให้ดีในระดับหนึ่งเหมือนเดิม (ทั้งรูปเล่มและเนื้อหา) และจำต้องเขียนชี้แจงเหตุผลข้อนี้ถึงเพื่อนสมาชิกนักอ่านทุกท่านทุกฝ่ายให้รับทราบเข้าใจไปด้วยพร้อมกัน เนื่องเพราะข้อขัดข้องประการสำคัญที่สุดก็คือการออกล่าช้าหรือหยุดชะงักไปนั่นเอง

สิบห้า) บัดนี้เอง เราขอแจ้งกับเพื่อนสมาชิกทุกท่านว่าเล่ม 4 ออกมาแล้ว และกำลังขมีขมันทำเล่มที่ 5 กันอยู่ (พร้อมกับร่ำๆจะทวงต้นฉบับเล่มที่ 6 กันในวาระและโอกาสนี้เลย –แห่ะๆ)

สิบหก) ถึงแม้ข้อมูล รูปภาพ บัญชีรายการสมาชิกส่วนหนึ่งจะสูญหายไปหมด ทำให้กระบวนการจัดการต่างๆขาดตกบกพร่องไปบ้าง เราก็ยังมีต้นฉบับ จดหมาย และข้อมูลใบสมัครของเพื่อนสมาชิกอยู่ ซึ่งจะได้เร่งรัดจัดการปัญหาในส่วนเหล่านี้ให้เรียบร้อยต่อไป

สิบเจ็ด) และอยากให้เพื่อนสมาชิกที่ยังไม่ได้รับซีดีเพลงกวี “ป่าแปลกเมืองเปลี่ยว” หรือยังได้รับควนป่านาเลไม่ครบจำนวนอย่างไร กรุณาจดหมาย ไปรษณียบัตร หรืออีเมลแจ้งมายังกองบก.ได้ ณ บัดนี้ด้วย

สิบแปด) ไม่ว่าจะอยู่ท่ามกลางภาวะเศรษฐกิจฟูเฟื่อง-เคืองฝืด หรือสถานการณ์ทางการเมืองกำมะลอ-นอมินีเช่นไร สำหรับเหตุผลหรือสาระสำคัญของควนป่านาเลที่เราตระหนักอยู่เสมอก็คือการเป็น “นิตยสารระดับตำบล สำหรับคนทั่วประเทศ” เพื่อเป็นสื่อเล็กๆที่ถ่ายสะท้อน “โลกทัศน์ชาวบ้าน จิตวิญญาณชุมชน”ให้แก่เพื่อนสมาชิกผู้อ่านทุกท่านเท่าที่เราพึงจะทำได้กันต่อไปเท่านั้นเอง

สิบเก้า) เราหวังว่าทุกท่านจะยังให้กำลังใจ ให้การสนับสนุนกันอยู่เหมือนเดิม และท่านที่มีอะไรจะติ-ชม ชี้แนะ โปรดอย่าได้รีรอ

ยี่สิบ) ท้ายนี้ ในบรรดาเพื่อนพ้องน้องพี่ที่รู้จักมักคุ้นกัน และคนทำรูปเล่มของเรา ขอขอบคุณกัลยาณมิตรจากแดนไกล ซึ่งเป็นคนทำหนังสือด้วยกัน ได้มาช่วยดูแลเรื่องรูปเล่มต่างๆให้ก่อนในวาระ 3-4 เล่มนับจากนี้ไป ควนป่านาเลจะมีรูปโฉมโนมพรรณที่แปลกตาแปลกต่างออกไปอย่างไร ที่สำคัญที่สุดคือเรากลับมาแล้ว ด้วยความคิดถึงทุกๆคน.


กองบรรณาธิการ มีนาคม 2551