บทกวี
บทกวี : สัญญาก่อนจาก
สัญญาก่อนจาก
วันจากนี้มีขึ้นทันทีที่เราก้าวเข้ามา
เพียงแต่รอเวลาดีดีที่จะเผยตัวตน
วันแห่งการค้นพบความหมายของอาลัย
วันแห่งการหวั่นไหวในความคิดถึง
โอกาสซึ่งหมดและหมดเวลา
ระหว่างการมากับการไป
มีอะไรหลายอย่างอยู่ตรงกลาง
ขณะที่พวกเราเดินร่วมทาง
ทุกข์สุขอำพรางสัมพันธ์ดีดีของพวกเรา
เรามัวแต่ทุกข์เรามัวแต่สุข
จนลืมสิ่งที่ทุกคนควรหวงแหน
หนึ่งในแสนและแสนหายาก
หัวใจที่เราฝากไว้ให้กันและกัน
นั่นคือมิตรภาพแห่งเพื่อนที่ดี
เราจะไม่มีวันลืมชั่วนิรันดร์
ตั้งแต่วันแรกจนวันสุดท้าย
ยังมีอะไรมากมายที่อยู่ในความทรงจำ
สิ่งที่เลิศล้ำและทรงคุณค่า
ผู้ประสิทธิประสาทวิชาให้เรา
ผู้ทำให้เรามีวันนี้
และผู้ทำให้เรามีวันต่อไป
ครูอาจารย์ผู้ใส่ใจเราตลอดทาง
เป็นตัวอย่างในการทำดี
คอยชี้ทางให้เราเดินตรง
เราจะดำรงทุกอย่างที่ท่านให้ไว้ในดวงตา
เราจะศรัทธาครูไว้เหนือดวงใจ
เราจะเทิดครูไว้เหนือชีวิต
เราจะไม่คิดชั่วไม่มั่วอบาย
เราจะสร้างความหมายให้ชีวิต
เราจะพิชิตอุปสรรคทั้งมวล
วันหนึ่งถ้าเราได้หวนกลับมา
เราจะนำสิ่งที่มีค่ามาฝากครูอาจารย์
ความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ไพศาล
ด้วยมือที่กล้าหาญและขยันอดทน
เป็นผลงานที่ครูและพ่อแม่คอยรอ
เราจะต่อสู้เอามาให้ได้
แม้ยากไร้ก็ไม่หวั่น
นี่คือสัญญาสุดท้ายของศิษย์
๔ มีนาคม ๒๕๔
โรงเรียนสะพือวิทยาคาร
ปรัชญ์ วลีพร