บทกวี
ลมดึกในความครุ่นคำนึง
-หนึ่ง-
เราเวียนวนว่ายวาด ในปรารถนา แสวงสวรรค์ชั้นฟ้า ภูผากว้าง ปีนป่าย โลดทะยานท่องผ่านทาง ล่องทะเลเคว้งคว้าง กางปีกใจ ผลักคืนวัน คลื่นลม, เราบ่มเพาะ โลกลดเลี้ยว ได้ลัดเลาะเสาะสิ่งใหม่ สบตาฟ้ากางปีกบิน แผ่นดินใด ทุ่งหญ้าไกว ไหวยอดหญ้า,เราท้าลม แผดตะวันแสงสาด, เราอาจฝัน หนาวเอาจันทร์ดาริกาเป็นผ้าห่ม ฝานฝัน แห่งใจให้เข้มคม เจ็บปวดนัก ให้รักข่มโถมทำลาย
- สอง-
เราอุทิศวันเวลาของชีวิต แนบสนิทด้วยรัก ไม่หนักหน่าย เป็นปีเดือน เคลื่อนขับ ไม่กลับกลาย แม้อาจพ่าย, เผชิญหน้า เราฝ่าไป! เราเลือก เรารักที่เราเลือก ร้อนหรือหนาวจนยะเยือก, เราเลือกได้ รื่นรมย์หรือเจ็บปวดรวดร้าวใจ ใช้ชีวิตวางเดิมพัน ไม่สั่นคลอน
- สาม -
เราเวียนวนวาดว่าย หลายเวลา ในปรารถนาด้วยรัก ไม่พักผ่อน เราชนะ และพ่ายหลายวรรคตอน กัดกร่อน บ่อนเบียน, ไม่เปลี่ยนเรา เคยทะยานโถมท่อง มองฟ้ากว้าง อาจมีบ้าง มองเหม่อละเมอเหงา สูดหายใจ พักบ้างก่อนย่างเท้า แม้บางเบาก็มาดมั่น, ก้าวมั่นคง ยังขับเคลื่อนกางปีกใจ ได้บินโบก เวียนท่องโลก เผชิญหน้าฟ้าสูงส่ง แรงอาจเหนื่อย, เราไม่หน่ายใฝ่ทะนง ใจยืนยงและยืนยัน ฝันถึงดาว.
สานิตย์ สีนาค
Relate topics
แจ้งลบหัวข้อ