บทกวี

กั้น

by ดาหลาสีชมพู @January,26 2007 13.12 ( IP : 125...147 ) | Tags : บทกวี
photo  , 137x103 pixel , 2,358 bytes.

ฉันยืนอยู่บนก้อนดิน  ...ก้อนหิน---ที่ผ่านกาลเวลาถมทับ...อัดแน่น ฉันยืนอยู่บนซากของอารยธรรม---ที่ผ่านกาลเวลากรองกลั่น...วิถี ผืนน้ำ...ผืนทะเล-----ล้อม กอด ฉันไว้ จารีต...ประเพณี-----โอบ  อุ้ม ตัวฉัน ฉันยืนอยู่ที่ที่มีธรรมชาติ.....งดงาม ฉันยืนอยู่ที่ที่มีเพื่อนมนุษย์.....เป็นมิตร ----------แต่อะไรล่ะที่กั้น-----------     มนุษย์      /////    ธรรมชาติ     วัฒนธรรม  /////    แผ่นดิน     ชายแดน  /////    เมืองหลวง     สงคราม    /////    สันติภาพ -----เมื่อไหร่ล่ะที่ตรงนี้จะสะพรั่งบาน-----ดาหลาสีชมพู

Comment #1
คนอ่าน
Posted @January,30 2007 13.17 ip : 202...8

บทกวีดี ภาพสวยค่ะ

ขออภัย ขณะนี้เว็บไซท์ของดการสร้างหัวข้อใหม่และการแสดงความคิดเห็นไว้ชั่วคราว
ยินดีต้อนรับทุกท่านเข้าสู่เว็บไซท์
"ก๊วนปาร์ตี้"
เว็บไซท์นี้เปิดมาเพื่อ เป็นพื้นที่สาธารณะ สำหรับบันทึกเรื่องราว ทางด้านวรรณกรรม ทุกรูปแบบ ท่านสามารถส่งบทความ - เรื่องสั้น - บทกวี เพื่อมาแลกเปลี่ยนกันอ่าน โดยคลิกส่งได้จากด้านล่างนี้
คลิกเพื่อ >> ส่งบทความ | ส่งเรื่องสั้น | ส่งบทกวี | ปกิณกะ