บทกวี
บนแผ่นดินแห่งวิถีพอเพียง
โลกสะเทือนเคลื่อนไหว ได้ตระหนัก งานแห่งรักผลิช่อดอกแล้วออกผล เสาศิลา จารึกจาร ตำนานคน ผืนแผ่นดินแตกต้น จนเต็มใบ
หยั่งรากหญ้า เติบแนวคิด ทฤษฎี เกษตรวิถีเรียบงาม นิยามใหม่ ปรุงปรับเปลี่ยนสอดคล้อง จนต้องใจ วันเคลื่อนไป สมัยยุค จึงสุกงอม บนแผ่นดิน ทุ่งธาร หวานลมไหว เพลงพฤกษ์ไพรขับขาน อยู่หวานหอม งามภูเขา เงาของเมฆ แดดเสกย้อม ไกวลมกล่อมสำเนียง อยู่เพียงพอ สงบสงัด สารัตถะ กระบวนคิด เสถียรสถิต ผสมผสาน สืบงานต่อ ยิ่งผ่านกาลนานฉนำ ยิ่งแตกกอ ร้อยถักทอทำนองธรรม ล้ำค่าความ ใช้ชีวิตเพียงพอ ก็พบสุข ผ่านพ้นยุค ทุกข์ภัยได้ก้าวข้าม ไปปลูกฝังถือธรรมดำเนินตาม วิถีพอเพียง ง่ายและงาม ตามสายกลาง
โลกสะเทือน เลื่อนไหล ใจปีติ แผ่นดินผลิ เผล็ดผล เพียรทนสร้าง ความพอเพียง เป็นวิถีที่นำทาง พัฒนาอย่างยั่งยืน ผืนดินไทย.
สานิตย์ สีนาค