บทกวี
การจากลาของตุลาคม!
ตุลาคมลมก็ล่องมาเรื่อยเรื่อย
ฝนก็เอื่อยฟ้าก็ครึ้มครึมครึมฝน
เดี๋ยวก็แดดแผดฉายร้ายทุรน
เกิดวังวนเวียนว่ายก่อนพ่ายลา
ตุลาคมคมกระสุนพร้อยพรุนร่าง
เลือดก็จางใจก็จำบรรเจิดจ้า
เอยเหี้ยมโหดอำมหิตยังติดตรา
มวลประชาเข้ารุกโหมเข้าโรมรัน
ฤๅ 14 ตุลาคมจ่อมจมหาย
6 ตุลาฯแพ้พ่ายไปผกผัน
ผ่านตุลาฯวิปโยคโศกโสกันต์
ตุลาฯนั้นตุลาฯนี้มีสิ่งใด
มีหนุ่มสาววันนี้จากที่เดียงสา
เฒ่าชแรแก่ชราจากผู้ใหญ่
ถึงกระทั่งที่สุดท้ายลมหายใจ
ตุลาคมใหม่ใหม่ก็จักมา
ตุลาคมลมก็ล่องมาเรื่อยเรื่อย
ฝนก็เอื่อยลงแผ่วแผ่วแล้วสั่งฟ้า
ฟ้าสีทองจะเอิบอาบทอทาบทา
ให้ต้นกล้าใหม่ใหม่ได้เติบตน
เพื่อรองรับกับกระแสอันแปรเปลี่ยน
ว่ายวนเวียนเป็นระลอกแห่งดอกผล..
จรดล ใต้ดิน
กลุ่มวรรณกรรม ควน-ป่า-นา-เล
4 ตุลาคม 2549