บทกวี

นั่นหล่ะ...ยุคสมัย

by เมษา @September,21 2007 23.05 ( IP : 125...94 ) | Tags : บทกวี

นั่นหล่ะ...ยุคสมัย                                               ข้าฯมิอาจยืนยันได้ทั้งหมด                                         ว่าโลกล้วนงามงดมิผุกร่อน                                         ไร้ฝุ่นผง-พงรก-ตกตะกอน                                           หรือแสงอ่อนอาบอุ่นคงกรุ่นฟ้า                                               หากเช่นนั้นแล้ว.............                                           ยุคสมัยพรายแพรวจักไร้ค่า                                           มิมีใดแตกต่างในดวงตา                                           เลอค่า-ตำค่าแตกต่างใด                                                 นกพเนจรตัวใดไม่ไหวหวาด                                           ไม่ถอยขลาดเสียงกรูกราวของเช้าใหม่                                             โลกเปิดฉากทุกวันยังหวั่นใจ                                             นำค้างใส-เป็น-ตาย-มารายล้อม                                                 นั่นหล่ะ......ยุคสมัย                                             ลุกราวเปลวไฟไหม้หลอม                                             ท่ากลัว-กล้า    ยอมมิยอม                                             เวลามิคู้ค้อมหรือยินฟัง                                                 อย่างไรก็ตาม......                                             หากท่านจะข้ามไปโพ้นฝั่ง                                             คลื่นคงครวญเพลงเพราะเสนาะฟัง                                             ข้าฯ..ท่าน..อาจได้นั่งเรือฝันเดียว                                                                           เมษา

ขออภัย ขณะนี้เว็บไซท์ของดการสร้างหัวข้อใหม่และการแสดงความคิดเห็นไว้ชั่วคราว
ยินดีต้อนรับทุกท่านเข้าสู่เว็บไซท์
"ก๊วนปาร์ตี้"
เว็บไซท์นี้เปิดมาเพื่อ เป็นพื้นที่สาธารณะ สำหรับบันทึกเรื่องราว ทางด้านวรรณกรรม ทุกรูปแบบ ท่านสามารถส่งบทความ - เรื่องสั้น - บทกวี เพื่อมาแลกเปลี่ยนกันอ่าน โดยคลิกส่งได้จากด้านล่างนี้
คลิกเพื่อ >> ส่งบทความ | ส่งเรื่องสั้น | ส่งบทกวี | ปกิณกะ