บทกวี
โลกมีอยู่
ในลับแท้ลึก กรำศึกกึกซร้อง จันทร์เพ็ญนวลผ่อง ราตรีตรมตรา
วันพรุ่งพลุ่งพล่าน ทะยานยิ้มร่า
เอื้อนคลื่นธารา ลึกขุ่นตื้นใส
ในร่างลึกลับ เคลื่อนขับเลศนัย
กับความเป็นไป ยากร่วมทิศทาง
ความจริงความเท็จ เบ็ดเสร็จทุกอย่าง
มีอยู่กลางกลาง วางรอพอทุน
ความชั่วความดี มีบาปมีบุญ
เป็นตอรอลุ้น เท้าเฟะเตะหลง
ทุกสิ่งทุกอย่าง วางอยู่ตรงตรง
พิจดูรู้คง ดำเนินเพลินพิณ
ในตื่นแท้หลับ คับแคบเหลือสิ้น
ไม่เห็นไม่ยิน ไม่ธรรมดา
ธรรมชาติเป็น เช่นผู้เยียวยา
ลางเนื้อลางครา ค้นหาคว้าเห็น ฯ