บทกวี
สาส์นเชิญชวนไปเลือกตั้ง
ยี่สิบสามธันวาเจ้าข้าเอ๋ย เตรียมบัตรเข้าคูหาอย่าละเลย อภิเปรยสัจจะมติประชา
เขาดูถูกคุณอยู่รู้หรือไม่
มีมือตีนก็ใช่จะแกร่งกล้า
รอความหวังจากเศษความเมตตา
ที่เขาลวงหว่านมาเพื่อลงทุน
เขาเหยียบย่ำคุณอยู่รู้ไหมครับ
เงินเขานับจับจ่าย...ใช่อุดหนุน
นั่นคือเล่ห์อย่าหลงผิดคิดหน่อยคุณ
เขาบอกบุญแต่เท้ากร่างเหยียบหว่างคอ
คุณก็รู้กี่ปีที่มีเขา
ชาติของเราพี่น้องเราเป็นไรหนอ
ประชายังฝันเดี้ยงไม่เพียงพอ
เหมือนมีดจ่อคอหอย...แสนน้อยใจ
เขากอบโกยผลประโยชน์แสนโกฏิล้าน
เข่นประหารคุณตลอดเหมือนบอดใบ้
ปิดหูตาด้วยกลยุทธ์สุดวิไล
คุณหรือใครไหนกันรู้ทันกล
ผลประโยชน์เพื่อพวกพร้องพี่น้องเขา
ทิ้งพรรคพวกของเราเฝ้าหมองหม่น
พวกเขารวยล้นฟ้านภาดล
พวกเราจนข้นแคน...สุดแสนช้ำ
กว่าเจ็ดสิบห้า...ประชาธิปไตย
ใครเป็นใหญ่ไม่รู้ดูน่าขำ
ตลอดทางอันคุกรุ่นคุณคงจำ
ความระยำทอดกรายทุกสายทาง
ดูน้ำใจใครก็ได้ในพฤติกรรม
การกระทำย่อมเผยให้เอ่ยอ้าง
หากจริงใจไฉนทำปิดอำพราง
และไม่เคยคิดสร้าง...คลังปัญญา
ผมก็เป็นคนไทยใจรักชาติ
แม้ฉลาดไม่พอแต่ก็กล้า
เหมือนคุณคุณที่ไม่น้อยคอยเยียวยา
ให้ประชาธิปไตยไม่ตีบตัน
ผมเห็นว่าถ้าพวกเขามีเราอยู่
คุณก็รู้ป่านนี้เราคงหฤหรรษ์
และคงไม่ฝันร้ายเป็นรายวัน
อะไรกัน...มันน่าเศร้าเขามีใคร
ใครมายืนอยู่ตรงนี้พี่น้องเอ๋ย
เกียรติย่อมเผยให้เด่นเป็นไฉน
เกิดร่ำรวยทั้งตระกูล...ทั้งเกรียงไกร
เห็นจิตใจอันสุดหรูพวกผู้แทน
ถ้ารักจริงหวังแต่งคงแบ่งเค้ก
ประชาชนเป็นเอกกันเนืองแน่น
ทำส่งเสริมอาชีพให้ถูกแกน
ทำดินแดนเมืองไทยให้เป็นทอง
สร้างโรงสีชุมชนบนหลักเศรษฐ
มีนิเทศมีวิจัยให้ถูกต้อง
สหกรณ์สัมพันธ์ตามครรลอง
ให้เพื่อนผองชาวนาสถาพร
การเกษตรทุกชนิดผลิตสร้าง
มีโรงงานตัวอย่างแลสลอน
นักวิชาการกล้าเอื้ออาทร
ครบวงจรกระบวนการเศรษฐกรรม
และน้อมนำทฤษฎี ความพอเพียง
อุโฆษเสียงเร่งเร้าทุกเช้าค่ำ
ให้เป็นสายโลหิตผลิตนำ
ทุกเส้นทางกระทำในหน่วยงาน
อันวัตถุทุกประการในวันนี้
ลดละเลิกทุกวิถี...ทุกๆ บ้าน
คุณธรรมแย้มพรายทุกสายธาร
อุดมการณ์ต้องข่มอุดมกู
โครงการใหญ่ใหญ่ไกลปัญหา
เลิกเสียเถิดท่านขาแม้สวยหรู
เกาให้ถูกที่คันมันน่าดู
กว่าที่กู่ไม่กลับ...จักอับอาย
เป็นหนี้เขาเพราะอะไร ใครก็รู้
มีร้อยละมึง-สู...กูละหน่าย
ประเทศชาติไม่รอดจักวอดวาย
กูสบายเป็นพอ...ธ่อ.!..เวรกรรม
ครั้นลงทุนกับประชาเจ้าข้าเอ๋ย
หากเปรียบเปรยเหมือนวัวน้อยปล่อยในถ้ำ
ท่ามกลางกรงเล็บเจ้าเสือดำ
รอแต่วันถูกขย้ำ...กรรมของเวร
หากจะเล่าความเจ้าเล่ห์เพทุบาย
มันยิ่งกว่าวายร้าย.....อุ้ย.!..ตาเถร
แค่เอากิ่งไม้ไปปักเลน
ไม่ว่าเซนไม่ว่าพุทธฉุดไม่ทัน
เขาดูถูกเราอยู่รู้แล้วพวก
ฤกษ์สะดวก ยี่สิบสาม เข้าห้ำหั่น
วันเลือกตั้งใกล้จะถึงซึ่งสำคัญ
เลือกความฝันให้ถูกต้องเถิดผองชน ฯ