บทกวี
บทกวี : หน้าที่ของฆาตกร
หน้าที่ของฆาตกร
ใจยื้อยุดฉุดให้เราได้พบ
จึงประสบเหตุการณ์ไม่คาดฝัน
ในบทบาทบีบน้ำตา ณ ครานั้น
มันบอกฉันเรื่องพื้นเพเล่ห์สตรี<br />
เธอจึงห่างต่างหากจากฉันหมด
ฉันจึงหมดศรัทธาแม้หน้าที่
ความเคยเป็นเช่นตราบอกสามี
สมควรที่สงบจบแค่นั้น<br />
เมื่อสัมพันธ์ฉันเธอถึงที่สุด
เธอเองหยุดฉันก็ยั้งระวังฉัน
ณ ปลายงิ้วจุดหมายตะกายกัน
คือไม่ยั่นหวั่นไหวอะไรเลย<br />
เธอไม่ยั่นฉันไม่กลัวเกิดมั่วสุม
โรคจึงรุมงอกงามท่ามกลางเฉย
ยิ่งฉันหยิ่งเธอยิ่งอวดปวดเกินเคย
ลูกกลับเผยธาตุแท้พ่อแม่ตัว<br />
ใจยื้อยุดฉุดใจลงฝ่ายต่ำ
โลกสีดำแผ่กระจายไปทั่วทั่ว
จนถึงฉากสุดสยองของครอบครัว
ฉันคนชั่วได้ประกาศเป็นฆาตกร<br />
เป็นฆาตกรที่ก่อกรรมตามหน้าที่
เพื่อไม่มีเรื่องร้ายให้หลอกหลอน
ให้ทุกสิ่งสิงสู่อยู่เชิงตะกอน
เพื่อให้นอนตาหลับหลับนิรันดร์ ฯ<br />
ปรัชญ์ วลีพร