บทกวี
โอ้อับดุล จู พเนจร
รวมบทกวี :เรื่องเล่าระหว่างทาง
โอ้อับดุล
(โคลงมหาสินธุมาลี)
ตลาดยังพลุกพล่าน คนจัง ยังร้องส่งเสียงดัง เพริศแพร้ว ยิ่งดูสิยิ่งดัง ยิ่งร่ำ รำพัน อา..โอมจงคลาดแคล้ว จากพิษ โพยภัย
"หลวงพ่อคูณ"จากวัด บ้านไร่ มีอยู่สิบกว่าใบ เท่านั้น รีบเถิดรีบเร็วไว ช้าหมด อดเลย ไม่เอาสิบ-ร้อย-พัน เอายี่ สิบเดียว
สร้อยทำจากกรอบแว่น เรย์แบนด์ มากำนัลแฟนแฟน ไปใช้ สวมคอฤๅสวมแขน แวววับ จับตา (แต่..จำนำไม่ได้) สิบบาท ขาดตัว
เอ้าจะเปิดงูออก จากลัง โปรดระไวระวัง อย่าใกล้ เอ้าไอ้หนูไปนั่ง ที่เดิม ได้เวย อ้อ..เอาไปหนึ่งใบ เก็บไว้ กับตัว
ไอ้ลังนี้มันดุ มันร้าย โดนแล้วไม่ถึงตาย ไม่หวง มา-จะรีดพิษคาย ให้ชมดูก่อน เอ้าไอ้เห่าหมอบ,จ้วง สั่งได้ดุษณี
เอ็งตื่นหรือหลับ(วะ) อับดุล ส่งเสียงให้พระคุณ หน่อยซิ เอ้า-เงียบใบ้เป็นสุญ เลยพ่อ เลยแม่ ..อ้อกูลืมเองนิ มุสะปุปะ (โอมเพี้ยง)
เออนี่แบงค์อะไร กูจับ "แบงค์ยี่จั๊บยี่จั๊บ สีเขียว (จ๊ะพ่อ)" เออกูรู้ไอ้หับ สีเขียว อ่อนอ่อน เดี๋ยวให้บอกให้เฟี้ยว เลขที ละตัว
..บัดนี้งูก็ยัง ไม่ออก บัดนี้เวียนระลอก ขายของ บอกแล้วบอกอีกบอก ให้คอย ท่าคอย พูดได้พูดดีคล่อง ยังไม่ ได้การ
เสียงเรียกเพรียกผู้คน ล้นหลั่ง มายืนนะจังงัง เงื่องหงอย ไม่นานก็หันหลัง จรจาก ไปพลัน ฤๅว่ามนตร์เสื่อมถอย ไม่ขลังดังมา (ยัง-สู้-ยังไม่ถอย ขอรับ อับดุล)
จู พเนจร
Relate topics
แจ้งลบหัวข้อ