บทกวี
บทกวี : สาส์นรักวาเลนไทน์
ใครทั้งหลายว่ายฝันในวันนี้
ทั้งที่ใจไม่มีรักเลยหนอ
ทำเป็นฝันหวั่นไหวเหมือนใครรอ
หรือรอใครสานก่อหลอกล่อใจ
รักแท้จริงมิได้อยู่กับผู้รับ
รักแท้กลับชอบอยู่กับผู้ให้
รักสุภาพนุ่มนวลยวนหทัย
รักมิได้หวือหวาชั่วนาที
รักนั้นแสนบริสุทธิ์มีจุดหมาย
อาจเรียบง่ายแต่ซับซ้อนซ่อนวิถี
รักนั้นแยกจากความใคร่ได้ทันที
เพราะรักมีใจรักเป็นหลักประกัน
เราฝันได้ตามใจปรารถนา
แต่ใช่ว่าจะเป็นไปตามใจฝัน
ด้วยมนุษย์มีคุณธรรมเป็นสำคัญ
เพื่อยืนยันให้เห็นความเป็นคน</summary>
"วาเลนไทน์"
วันสอนให้ใครใครมีเหตุผล
วันที่เทิดค่ารักเป็นล้นพ้น
วันที่ใจอดทนรอเป็นปี
วันที่ควรบูชาค่าแห่งรัก
ด้วยความหมายใจภักดิ์มีศักดิ์ศรี
วันที่บอกค่ากมลของคนดี
มิใช่พลีกายเปลืองเครื่องสังเวย
คือคำพรจากใจในวันนี้
ด้วยวจีหมายเทิดอย่างเปิดเผย
รักและปรารถนาดีเหมือนที่เคย
อย่าเชือนเฉยขอดวงใจจงไตร่ตรอง
หากหุนหันพลันแล่นแสนอุกอาจ
รักย่อมพลาดเพราะไฟใจจองหอง
ครูอยากเห็นศิษย์สมหวังดังใจปอง
จึงอย่าลองหากได้คิดมีพิษร้าย
คิดให้ยาวสาวให้ไกลใจอดทน
ความเป็นคนย่อมศักดิ์ศรีมีความหมาย
เราใช่สัตว์ทดลองสนองกาย
ศิษย์ทั้งหลายจงหมั่นคิดพินิจดู
อย่าให้รักมักง่ายในวันนี้
เปื้อนฤดีพรุ่งนี้กลับอดสู
เมื่อรักโรยปลิดหวังลงพรั่งพรู
ศิษย์จะอยู่อย่างไรในวันนั้น
"วาเลนไทน์"
ขอชุบเลี้ยงดวงใจวัยแห่งฝัน
รักจงเป็นความดีที่นิรันดร์
และลึกซึ้งผูกพันธ์ตลอดไป ฯ
ปรัชญ์ วลีพร
Relate topics
Comment #1
ปรัชญ์ วลีพร
Comment #2
พรายฟ้า ภาณุมาศ