บทกวี

บทกวี วัยวันแห่งรัก

by ปรัชญ์ วลีพร @February,17 2008 16.16 ( IP : 118...170 ) | Tags : บทกวี

เอ่ยคำพร่ำรักสักนิดก่อน เอื้ออาทรต่อจิตพิสมัย ชโลมทิพย์น้ำผึ้งเคล้าคลึงใจ สืบรสหวานซ่านในวัยแห่งรัก

ราวโลกสีชมพูดูแช่มชื่น กงวันคืนล้อหมุนกรุ่นประจักษ์ ช่อมาลีคลี่บานช่างหวานนัก ผีเสื้อสวยทายทักตระหนักรส

ยิ้มก็ยิ้มพริ้มละมุนอบอุ่นแท้ โลกก็แลวิไลแจ่มใสสด คำที่ทอดระทวยก็ม้วยมด ตาที่หยดก็ละม้ายประกายเพชร

หนาวที่เนื้อก็สยบความอบอุ่น ร้อนที่วุ่นก็คล้ายสลายเสร็จ นิยายรักเหมือนจริงใจไม่มีเท็จ รูปสำเร็จแห่งฝันวันแห่งรัก

“เอ่ยทักรักเธอเสมอไฟ ร้อนรุ่มรุมใจไข้หนัก วัยรุ่นวุ่นจิตพิษมัก สลักจักท้อทรมาน

เหตุผลกลใดใครรู้ ย่อมสู้ย่อมพอต่อต้าน อ่อนแออ่อนหัดจัดการ แหลกลาญล้มเหลวร้าวรอน”

เอ่ยคำพร่ำรักสัดนิดหน่อย ค่อยค่อยน้าวแรงแล้วแผลงศร กุหลาบแดงแจ้งจิตประดิษฐ์กลอน หมายปักใจสมรเสมอกาล ฯ

ปรัชญ์  วลีพร

ขออภัย ขณะนี้เว็บไซท์ของดการสร้างหัวข้อใหม่และการแสดงความคิดเห็นไว้ชั่วคราว
ยินดีต้อนรับทุกท่านเข้าสู่เว็บไซท์
"ก๊วนปาร์ตี้"
เว็บไซท์นี้เปิดมาเพื่อ เป็นพื้นที่สาธารณะ สำหรับบันทึกเรื่องราว ทางด้านวรรณกรรม ทุกรูปแบบ ท่านสามารถส่งบทความ - เรื่องสั้น - บทกวี เพื่อมาแลกเปลี่ยนกันอ่าน โดยคลิกส่งได้จากด้านล่างนี้
คลิกเพื่อ >> ส่งบทความ | ส่งเรื่องสั้น | ส่งบทกวี | ปกิณกะ