บทกวี
บทกวี : ฉุยฉายรายทางบางเสี้ยว
ฉุยฉายรายทางบางเสี้ยว
๑
ทางชีวิตคนหนึ่งมีทางหนึ่ง
คำนึงถึงหลากคนก็หลากหลาย
ทุกเส้นทางมีงามมีงมงาย
มีต้นปลายระหว่างคล้ายวงเวียน
ในหนึ่งทางของตนปะปนเขา
บางเสี้ยวเงาเห็นแยกความแปลกเปลี่ยน
จึงหลายทางทอดทับกับรอยเกวียน
หลายคนเฆี่ยนเนียนใจในการแล
ฉุยฉายรายทางบางเสี้ยว
ทางเดียวอาจเห็นเป็นแผล
หลายทางชนะพ่ายแพ้
เผื่อแผ่แก้ไขในทาง
ทางชีวิตคนหนึ่งมีเพียงหนึ่ง
ที่พอทราบซาบซึ้งซึ่งต้องสร้าง
ทางจะงามจะดีไม่มีจาง
เพราะคนย่างเอาเยี่ยงเที่ยงคุณธรรม
๒
โดยเนื้อแท้คุณขาวบริสุทธิ์
เวลารุดโลดเล่นเป็นเย็นค่ำ
จึงเปื้อนสีเพริศพราวกลายขาวคล้ำ
แล้วแต่กรรมดำเนินในทางใด
หรือกลายเหลืองกลายแดงแฝงเล่ห์สี
ล้วนอวดดีเหมือนเด็กได้ของใหม่
สีน้ำเงินสีชมพูเลือกตามใจ
กลบหมดจดสดใสไม่เหลือรอย
เข้าใจในสีสันอันใหม่หมาด
เป็นรสชาติให้ตะกายหมายเอื้อมสอย
จนไกลเกินกลับกลายเป็นลายพร้อย
ให้ผู้ต้อยเดินตามเห็นงามเต็ม
๓
หลัดหลัดเท่านี้แหละชีวิต
เหลาะแหละนิดนิดเหมือนจะเข้ม
หลุกหลิกลุกลนทนเกลือเค็ม
สุขเขษมตามคาดก็อาจครบ
เรื่อยเรื่อยเอื่อยเอื่อยเหมือนสายน้ำ
ไม่กี่ค่ำไม่กี่เช้าเราก็จบ
ไม่กี่สีไม่กี่ใจไม่กี่รบ
ไม่กี่ศพก็สิ้นแผ่นดินแล้ว
๔
ทางชีวิตทางเลือกซึ่งเลือกได้
เดิมที่ใจใสขาวราวเพชรแก้ว
ไม่เติมสีมีแต่ศีลวิจิตรแนว
เพียรเพริศแพรวโดยศรัทธาค่าชีวิต ฯ
ปรัชญ์ วลีพร