บทกวี
บทกวี : ถึงเวลาแล้วแก้วใจไทยสยาม
มาจะกล่าวบทไป
ถึงสอสอหน้าใหญ่ในสภาสยาม
ทำตัวชั่วฉลราวโจรใจทราม
เกลือกกลกามกลั้วเกียรติเบียดเบียนโกง
ก่อนเขาจะเป็นสอสอ
หลอกลวงล่อไหว้ดะตะเข้ตะโขง
พยายามรวมญาติฉลาดโยง
เที่ยวเปิดโปงฝ่ายตรงข้ามความไม่ดี
เอาความดีใส่ตนเบี่ยงประเด็น
เปลี่ยนความเห็นเป็นความเชื่อในเสื้อสี
มอมเมาประชาชนปล้นคดี
เถื่อนเวทีสอสอสอพลอพาล
ครั้นเข้าเป็นสอสอ
โอละนอโอ้ละหน่ายกลายหน้าด้าน
เล่นละครอดสูเป็นหมู่มาร
สร้างเหตุการณ์ติฉินสิ้นปัญญา
ไม่รักกันไม่สรรค์สร้างต่างแก่งแย่ง
สวมเสื้อแดงเสื้อเหลืองขุ่นเคืองบ้า
ทำราวกับพี่น้องผองประชา
ไม่รู้ว่าพวกท่านทำการใด
เล่นละครน้ำเน่าเป็นเจ้าแค้น
เคล็ดเปลี่ยนแดนเปลี่ยนข้างยังใช้ได้
มรดกบ้านทรายทองใช่ของใคร
เปลี่ยนกันไปเปลี่ยนกันมาประชาจม
มาจะกล่าวบทไป
เทวดาที่ไหนก็ถุยถ่ม
ฝนที่ไหนชะล้างหล่นพร่างพรม
ดาบด้านคมประชาธิปไตยไม่พลิกคืน
เงินทองจะเป็นใหญ่ในเบื้องหน้า
ศีลธรรมจรรยาหลับไม่ตื่น
คนดีจะถูกข่มล้มทั้งยืน
ดอกไม้กลายเป็นปืนดื่นธานิน
วัตถุจะทะลุทะลวงจิต
โลหิตจะกลั้วดอกบัวสิ้น
สุดโต่งแตกแยกแปลกแผ่นดิน
จะได้ยินเสียงตวาดปีศาจยักษ์
จะได้ยินเสียงคลื่นสะอื้นโหย
เสียงแส้โบยวิญญาณสะท้านกระอัก
จะไม่มีเมตตาอารีรัก
สิ้นเสียงทักสุดท้าย...ตายทั้งเป็น
.............ฯลฯ................
โปรดหันหน้ามาปรองดองขอร้องเถอะครับ
ฝ่ายค้านจับมือรัฐบาลกันเห็นเห็น
เพื่อชาติเพื่อประชาชนคือประเด็น
ใจเย็นเย็นช่วยกันเถิดเปิดประตู
ประเทศไทยใช่ของใครคนใดคนหนึ่ง
ชาวไทยพึงเรียกกันปลุกลุกขึ้นสู้
ศึกไกลไม่เคยห่วงจ้วงศัตรู
ศึกใกล้ดูลำบากหากลุกลาม
เมื่อมีศึกต้องช่วยกันฝ่าฟันรบ
หนักก็นบขอร้องกันช่วยหาบหาม
เจ็ดสิบล้านขอนบมือกราบงามงาม
โปรดอย่าตามใจกิเลสเกิดเภทภัย
หันมารักสามัคคีเถิดพี่น้อง
ใจปรองดองใจจริงให้ยิ่งใหญ่
กู้ศักดิ์ศรีสยามนามว่าไทย
อย่าให้ใครดูแคลนว่าโคตรโกง
รักพ่อหลวงห่วงลูกหลานเถิดท่านเอ๋ย
อย่าเกินเลยบ้าคลั่งทั้งโขยง
เศรษฐกิจพอเพียงพอเชื่อมโยง
ความสุดโต่งในใจได้ไหมครับ
คำของพ่อพระราชทานคิดอ่านเถิด
ใจที่เปิดจักเอื้อเมื่อสดับ
ทั้งดอกไม้ทั้งแก้มแฉล้มรับ
ไทยก็นับแต่จะโชติชัชวาล
รักเมืองไทยด้วยใจรักประจักษ์จิต
อย่าให้ฤทธิ์ใดแยกเลือดแตกพล่าน
รักกันเถิดจะฝ่ายไหนมิใช่พาล
คือมือสานให้บ้านสุขทุกคนเอย ฯ
ปรัชญ์ วลีพร
๑๐ มกราคม ๒๕๕๓
Relate topics
แจ้งลบหัวข้อ