บทกวี
รินเลือดรักลงแก้วแล้วแจกจ่าย
รินเลือดรักลงแก้ว แล้วแจกจ่าย ดื่มสิ สหายแห่งข้า เพื่อละลายและลดละอัตตา ชุ่มชีวา ข้ารักท่าน นิรันดร์ไป
เลือดแห่งข้า โลหิตท่าน บันดาลรัก มิตรภาพ หน่วงหนักจักยิ่งใหญ่ หมดแก้ว จำหลักรักหมดใจ เลือดหรือเหล้า แก้วใด มอบให้มิตร
รินอีกแก้ว แล้วแจกจ่าย ให้ถ้วนทั่ว ดื่มละลายตนตัว อย่ามัวออดอิด น้ำเนื้อนี้แหละ เป็นชีวิต ยังศักดิ์สิทธิ์ มิตรข้า อา..ดื่มกิน!
ละตัวตน อัตตาให้สลาย แล้วเมามาย ความหลังเคยหวังถวิล เลือดแห่งท่าน เลือดแห่งข้า สุราริน ก็เบิกบาน โบยบิน สิ้นตัวตน.