บทกวี
เย็นวันหนึ่งของคนขายผัก!
(บ้าน) ผักบุ้งทอดยอดออดอ้อน ยอดยังอ่อนอ่อน ได้ปุ๋ยได้น้ำฉ่ำใจ... ตำลึงซอกซอนซ่อนใบ หญ้าพงดงไม้ มือแหวกแกวกไกวได้มา... มะขามสูงเยี่ยมเทียมฟ้า ฝักละลานตา แก่อ่อนรอนลิดปลิดกัน... เขียวพริกขี้หนูชูชัน มิขอรอวัน เก็บมาได้สองมือกำ... กระเพรายืนเรียบเงียบงำ ใบกิ่งก้านดำ ยังแตกยอดใหม่ไม่พอ... กระถินริมรั้วรั้งรอ มาดูหน่อยหนอ พอเก็บได้ไหมที่มี... โน่นแน่ะลูกค้ารอรี ไปเถิดคนดี ไปพบพวกเพื่อนเกลื่อนกราย...
(ตลาด) แผงเล็กหลายหลากมากมาย แขวนอยู่เรียงราย มากบ้างน้อยบ้างต่างพันธุ์... พืชผักพื้นบ้านประชัน สดอ่อมหอมมัน เป็นยาเป็นสมุนไพร... ชะมวงวาววับขับใบ ชะอมลู่ไล้ ฝักบวบอวบอ้วนชวนกิน... อ้อดิบยังเลอะเปรอะดิน มะมุดหอมกลิ่น กะทกรกปรกแปลกตา... มังกรหยกยอดหยูกยา ลูกกระเจี๊ยบป่า อ้อยควั่นควั่นแล้วแก้วเอย...
อย่าช้าพ่อเอ๋ยแม่เอ๋ย เสียงแผ่วรำเพย มาซื้อมาหามาดู... ห้าบาทสิบบาทครับครู สองบาทจ๊ะหนู ขอบคุณพี่ป้าน้าลุง... มีถุงเอาใส่ในถุง ต้มย่างล้างปรุง กับข้าวละมุนกรุ่นกราย... ย่ำทุ่มแล้วตลาดวาย แบ่งปันประปราย ที่เหลือมื้อค่ำสำราญ...
จู พเนจร กลุ่มวรรณกรรม ควน-ป่า-นา-เล 1 ธันวาคม 2549