ก๊วนปาร์ตี้ [ BOOK Party Gang ]

ปิ๋ว..เป็นชื่อแมวสีดำสนิท ที่ได้เขาโดยบังเอิญ เขามาบ้านฉันเองในวันนั้นเป็นวันที่แมวที่มาอาศัยในบ้านโดนรถชนตายพอดี และประจวบเหมาะซะจริงๆ สีเขาก็เหมือนกันตัวขนาดเท่ากันกับแมวที่ตายไป    .. ปิ๋ว เขามาที่หน้าบ้านฉันในวันที่มันเจ็บที่สะโพก มันเป็นรอยเขี้ยวลึกลงไปถึงชั้นใน ฉันเห็นมันก็เวทนาเลยหายามาทาให้ หาอาหารให้กิน หลังจากนั้นมันเลยอยู่ที่บ้านฉันมาตลอด  บ้านที่ฉันอยู่เป็นตึกแถว ชั้นล่างเปิดร้านอินเตอร์เน็ต  ปิ๋ว เป็นเพศเมีย แรกรุ่น หลังจากนั้นประมาณ 1 กว่าๆ ไม่แปลกอะไรที่มันจะตั้งท้อง และ คลอดลูกที่น่ารักออกมา 3 ตัว  ..ปิ๋ว ..ฉลาดและแสนรู้มากเวลาจะคลอดลูกเขาต้องแสดงอาการให้ฉันรับรู้ ว่าเขาเจ็บท้อง และฉันก็เป็นหมอตำแย คอยดูแลเขาจนคลอดลูกออกมาหมด  เขาไว้ใจฉันมาก จน 11  เดือนผ่านไป เขาได้ตั้งท้องอีก  คลอดลูกออดมา 4 ตัว  ตอนนี้ เป็น 8 ตัว  ฉันไม่เคยที่จะรังเกียจพวกเขา พวกขาอยู่ในบ้านฉันเหมือนเป็นส่วนหนึ่งของบ้านไปแล้ว ฉันรักพวกเขา ด้วยความบริสุทธิ์ใจ พวกเขาก็รับรู้ และ แสดงความรักให้ฉันเช่นเดียวกัน เวลาฉันดูการเลี้ยงลูกของ..แม่ปิ๋ว..มันทำให้ฉันคิดได้หลายๆแง่ของชีวิต  พอถึงเวลากินข้าว สังเกตทุกครั้งว่า แม่ปิ๋ว ไม่เคยที่แย่งลูกกิน นั่งมองลูกกิน พอลูกๆ กินอิ่ม  ตนเองถึงก้มลงเก็บเศษที่เหลือของลูกกิน เป็นเช่นนี้มาตลอด เรื่องแมลงสาบ / หนู ที่บ้านฉันไม่ต้องพูดถึง  แม่ปิ๋วจับให้ลูกๆเล่นทุกวัน แมวที่บ้านฉันจะมีชื่อทุกตัว ก็น่าแปลกน่ะ พวกเขาจำชื่อและรับรู้ว่าคือ ชื่อของเขา  เรียกชื่อก็จะรีบมา  พอจะเขียนถึงเรื่องราวต่อไปนี้ ฉันอดกลั่นน้ำตาไว้ไม่อยู่ มันเป็นเรื่องที่สะเทื่อนใจมาก ทุกครั้งที่นึกคิด แล้ว ใจอดหู่ทุกครั้ง ที่บ้านฉันอยู่กัน 4 คน  มีฉัน / สามี / ลูกน้อย 2 คน  ช่วงระยะหลังๆสามี และลูก ๆ จะไม่สบายบ่อยมาก เป็นๆหาย ยิ่งสามีฉัน ไอแห้งๆ มาตลอด บ่นว่าคันคอ เป็นมานานมากไปหาหมอก็ให้ยาภูมิแพ้มาทาน เป็นอย่างนี้เรื่อยๆมา    จนฉันเริ่มหาสาเหตุจับต้นชนปลาย  มามองดูใกล้ๆตัว  ..ขนแมว .. เป็นสาเหตุหนึ่งของโรคภูมิแพ้  ที่ไม่ถูกกันเลย ทำอย่างไรดี  ฉันตัดสินใจ ติดป้ายประกาศให้แมวทั้งหมดที่ฉันมีอยู่ แก่เพื่อนบ้าน และคนที่อยากได้ และภาวนาให้มีคนมาขอพวกเขาไปเลี้ยง  โชคดีมีคนใจบุญมาขอไป 1 ตัว  แต่ก็โชคร้ายของอีก 7 ตัว  ฉันกลุ้มเรื่องอาการป่วยของสามี และลูกๆ  ในวันพุธ 7 มิ.ย. 49  ฉันตัดสินใจ ให้รถมอเตอร์ไซด์รับจ้าง ขน พวกเขา ไปปล่อย  วันนั้นเป็นวันที่ พวกลูกแม่ปิ๋วและแม่ปิ๋วเอง มานั่งพร้อมหน้ากันในบ้าน เลยไม่ยากที่จะจับเขาใส่ถุง โดยง่ายดาย มีลูกแม่ปิ๋ว 1 ตัวกระโดนหนีหายไปเหมือนรู้ว่าจะโดนปล่อย  มอไซด์รับอาสาไปปล่อยที่วัด ใกล้บ้าน มีเนื้อที่เยอะมาก และไม่ขาดเรื่องอาหารการกิน  ตอนนั้นฉัน ไม่มีทางเลือก มันเป็นทางออกสุดท้ายที่ญาติๆและ คนรอบข้างแนะนำ และฉันก็คิดใตร่ตรองและตัดสินใจแล้ว วันรุ่งขึ้นฉันไปวัดที่พวกเขาถูกปล่อยไว้ ตั้งใจว่าจะได้พบพวกเขา แต่ก็ต้องเสียน้ำตากลับมา ไม่เห็นแม้แต่เงา  ฉันจำพวกเขาทุกตัวได้ดี  ฉันต้องทนทรมารใจ ทุกข์ใจ ที่สงสารพวกเขา  แต่มันเป็นเหตุการณ์ที่ต้องเลือกเพื่อชีวิต ของสามี และลูกๆของฉัน (เจ้าลูกแม่ปิ๋ว ที่กระโดนหายไปวันที่จะถูกจับใส่ถุง เขากลับมาแล้ว และติดฉันมากกว่าเดิม ประจบฉันเดินตามตลอด  ฉันจะรอให้มีคนใจบุญมารับเลี้ยงเขา เห็นแล้วก็นึกถึงแม่ปิ๋ว และ พี่ๆน้องๆของเขา  ถ้าท่านผู้ใดได้อ่านข้อความทั้งหมดแล้ว พอที่จะรับเลี้ยงเขาไว้ได้ ช่วยหาบ้านใหม่ให้เขาด้วย.....) ....ไอดิน  038-394651 .... ชลบุรี