ก๊วนปาร์ตี้ [ BOOK Party Gang ]

เรื่องเล่าของนักเรียน ภาคแรก

(ในโรงเรียนพุทธแห่งหนึ่ง)

เช้าตื่นขึ้นมาฟ้าเปิด
ใจรอก่อเกิด
สติปัญญาสำคัญ

นิ่งนับลมหายใจพลัน
สิบรอบผูกพัน
ฝึกทันท่วงท่าอารมณ์

จึงทำการกิจวงกลม
ตามกาลสังคม
เสร็จสรรพรีบไปโรงเรียน

เผย ผลวิจัยการอ่านของคนไทยปี 52 พบคนไทยอ่านเฉลี่ย 94 นาทีต่อวัน เยาวชน ข้าราชการ รัฐวิสาหกิจ อ่านมากที่สุด ขณะที่พระภิกษุ แม่บ้าน ทหารเกณฑ์ อ่านน้อยสุด อึ้ง! เด็กเมินอ่านเหตุจากความขี้เกียจ ชี้กลุ่มอายุ 20-29 ปีเสียเงินซื้อหนังสือมากสุด 589 บาทต่อเดือน ขณะที่ “สมพงษ์” ติงผลวิจัยชี้ชัดเด็กประถมฯ อ่านไม่คล่องสะท้อนการเรียนการสอนในห้องเรียน

ในโลกที่ผู้คนรอบตัวกระโจนเข้าสู่วังวนของตลาดกระแสหลัก ที่ต้องมีเครื่องไม้เครื่องมือ และเครื่องประกอบอื่นต่างๆ ใขว่คว้า หา สร้างแต่ของใหม่ๆ ของเก่าๆ มีแต่ตกรุ่น รุ่นแล้วรุ่นเล่า แล้วรุ่นพิเศษ รุ่นลิมิเต็ด รุ่น(ห่าเหว) อะไรต่างๆ เร่งออกมาเพื่อกระตุ้นการบริโภคมันเป็นยุคโบริโภคนิยมโ สงสารเ

ผมขโมยหนหนึ่ง มันคือ.......... เพราะผมไม่เคยมีผมมีเพื่อนเยอะ คบเพื่อนที่ชอบขโมย และขโมยได้ทุกอย่างผมเคยไปกับเขา แล้วมีปัญหา ตำรวจมาเจอ และวิ่งไล่ตามจับเรา แต่เราก็หนีมาได้แล้วเราก็สนิทกันมากๆ เพราะเกือบทั้งหมดเราชอบคล้ายๆ กันแล้ววันเวลาก็ผ่านไป...แต่ผมก็จำได้ เรื่องที่ผมเคยขโมย ซึ่งก็เพียงแค่คร

[กวีของฉัน....]เธอไม่ชอบบทกวีเหรอ?ฉันก็ไม่ชอบ... แต่มันไม่ใช่แบบนั้นด้วยความที่ฉันอ่อนแอ และบาปหนารวมถึงความมากมาย แสนสกปรกแต่ฉันก็มีจิตวิญญาณ หวังที่จะได้รับการคุ้มครอง...ถีบตัวเองออกจากกลุ่มหนอนที่ชอนใช แทะเร้น!!ให้ฉันมีชีวิต ชีวา มีรูปลักษณ์ใหม่แแบบในฝันบ่อยครั้งฉันก็ลืม ว่าบางครั้

ผมขโมยหนหนึ่ง มันคือ.......... เพราะผมไม่เคยมีผมมีเพื่อนเยอะ คบเพื่อนที่ชอบขโมย และขโมยได้ทุกอย่างผมเคยไปกับเขา แล้วมีปัญหา ตำรวจมาเจอ และวิ่งไล่ตามจับเรา แต่เราก็หนีมาได้แล้วเราก็สนิทกันมากๆ เพราะเกือบทั้งหมดเราชอบคล้ายๆ กันแล้ววันเวลาก็ผ่านไป...แต่ผมก็จำได้ เรื่องที่ผมเคยขโมย ซึ่งก็เพียง

เอเอฟพี - มาริโอ วาร์กาส โยซา นักเขียนระดับมหากาฬแห่งเปรู อีกทั้งยังเป็นขาใหญ่แห่งวงการวรรณกรรมย่านละตินอเมริกา ซึ่งไปโด่งดังในด้านการเมืองอีกต่างหากด้วยการสมัครชิงตำแหน่งประธานาธิบดี แห่งเปรูเมื่อสองทศวรรษที่แล้ว ได้รับการตัดสินให้ได้รับรางวัลโนเบล สาขาวรรณกรรม ประจำปี 2010 ข่าวเรื่องนี้ประกาศกันออกมาเมื่อวันพฤหัสบดี (7)

มาริโอ วาร์กาส โยซา (Mario Vargas Llosa) ตัวเก็งของรางวัลโนเบลอย่างต่อเนื่องมาหลายปี ได้รับรางวัลที่ไปครองจนได้ ในยามที่เขาเจริญวัยไปถึงหลักปีที่ 74 โดยที่ว่าผลงานสำคัญของเขาได้แก่ "Conversation in the Cathedral" (บทสนทนาในวิหาร) และ "The Feast of the Goat" (งานฉลองของแพะ)

ครวญใคร่ก่อนใจรักชังความเศร้าเร้ารุกทุกหย่อมหญ้าขอฟ้าเปิดทางโดยสร้างสรรค์ผลลัพธ์การต่อสู้คงรู้กันว่ามันปวดร้าวสักเพียงไรบาดเจ็บล้มตายในเบื้องต้นขัดสนจนจิตวิกฤติไหม้ความไม่ถนอมไม่ยอมใครเรี่ยไรทุกผู้หดหู่ซมโลกจะมีแต่ความแพ้พ่ายคำตอบสุดท้ายร้ายครางขรมสูญสิ้นจักรวรรดิรัฐนิยมล่

พลัน สิ้นเสียงประกาศที่ว่า " "ไม่มีหญิงสาวในบทกวี" " โดย " "ซะการีย์ยา อมตยา" " สามารถแทรกรวมบทกวีอีก 5 เล่ม จนกลายเป็นผู้คว้าชัยจากการตัดสินครั้งสุดท้ายของรางวัล "วรรณกรรมสร้างสรรค์ยอดเยี่ยมแห่งอาเซียน" หรือ "ซีไรต์" ประจำปี 2553

เสียง ดังโครมก็ดังสนั่นทั่ววงวรรณกรรม เป็นเสียงทั้งจากการเก็งโผที่เจ้ากรมข่าวลือถึงกับคะมำหงาย ทั้งจากความเชื่อ และขนบเดิมๆ อย่าง "ฉันทลักษณ์" ซึ่งหยั่งรากมากว่า 700 ปีนับแต่สมัยอยุธยา จนเป็นส่วนสร้างวาทกรรมในปัจจุบันอย่าง "ฉันทลักษณ์คือมงกุฎแห่งกวีนิพนธ์" ก็ถูกพลิกคว่ำซะแทบไม่ทันตั้งตัว

ชาคริต โภชะเรือง

สำนักพิมพ์ ก๊วนปาร์ตี้

สายส่งเคล็ดไทย


ปีนี้ผมออกรวมเรื่องสั้นเล่มใหม่ ชื่อเล่ม เมืองสมมติ ครับ

เว้นวรรคจากเล่มแรก : กาหลอ เกือบสิบปี ช่วงระหว่างเว้นวรรคไม่ได้หมายความว่าไม่ได้ทำงานนะครับ ยังเขียนงานสม่ำเสมอ เฉลี่ยปีละ 2-3 เรื่อง ตลอดเวลาที่ผ่านมา พอมีเรื่องสั้นในมืออยู่ราวๆ 24 เรื่อง...ประมาณนั้น สามารถคัดสรรได้ถึง 2 เล่ม

ผ่านการทำงานด้วยตนเอง พบว่าความยากของงานรวมเล่มก็คือ การจัดการเพื่อหาความเป็นเล่มของรวมเรื่องสั้น ว่าไปก็มีหลายชุดวิธีคิดนะครับ

คุณชาติ กอบจิตติ นักเขียนชื่อดังคนหนึ่งใช้วิธีรวมเรื่องตามลำดับเวลาการเขียน อันนี้เพื่อดูในแง่พัฒนาการ ไม่มีการคัดสรร เพราะถือว่าทุกเรื่องที่เขียนใช้ได้ทั้งหมด พอใจทั้งหมด กว่าจะเขียนได้แต่ละเรื่อง หรือกว่าที่ผู้เขียนจะปล่อยผลงานออกมา ต้องบ่มเพาะสร้างสรรค์จนพึงใจ เหมือนการมีลูกนั้นแหละ เกิดมาแล้วก็รักเท่ากันหมด

แต่มีนักเขียนไม่กี่คนที่ทำงานภายใต้หลักการนี้