ก๊วนปาร์ตี้ [ BOOK Party Gang ]

เพื่อนรักสบายดีไหม คิม

ขอเรี่ยวแสงแรงสีสุรีย์ส่อง ขอเก็จก่องแก้วใสในแดดสวยจงเปล่งเอื้อพลังอิ่มมาปริ่มอวย เป็นพลังปลั่งด้วยสวัสดีจุ่งลุฤกษ์เบิกฝันวันฟ้าใหม่เปี่ยมเพลงชัยพร้องชื่นรื่นราศีขอยามสุขย

ผมเหงามาก แม้มีคนเต็มไปหมด จะทำอะไรดี หรือกินเหล้า หรือฆ่าตัวตาย หรือไปวิ่งๆๆๆๆๆ

มีชีวิตผ่านมาหลายปียังควบคุมผีในตนไม่ได้ความหมายของการมีชีวิตอยู่ตรงไหนทำตามที่ใจตนต้องการหรือพยายามควบคุมจิตวิญญาณที่ยังอ่อนผีชอบนอนนั้นน่ากลัวอย่ามัวเสียเวลาแต่ละวันรีบลุกขึ้นมาแล้วจงตามหาเป้าหมายของชีวิต

..........................................................................................................๑ข้าจะเอาเหล่าดวงดาริกา....................มาร้อยเรียงเป็นมาลัยฝากให้หล้าเอาศศิสว่างพร่างนภา........................มาแทนเทียนส่องจ้ามรรคาลัยเอาวายุแทนดนตรีคีตะการ.................ขานขับกล

ศิลปวัฒนธรรม วันที่ 01 ตุลาคม พ.ศ. 2549 ปีที่ 27 ฉบับที่ 12วีระยศ สำราญสุขทิวาเวทย์แม่น้ำจรเข้ หรือ จำปูน?เป็นที่น่าสังเกตว่านักเขียนผู้ยิ่งใหญ่มักจะเกิดมาพร้อมกับโรคประจำตัวที่ร้ายแรงและความตายที่มาก่อนเวลาและอายุวัยอันสมควร อาทิ ม.จ. อากาศดำเกิง (๒๗), อ. อุดากร (๒๘), ม.ร.ว. นิมิตรมงคล นวรัตน

ศิลปวัฒนธรรม วันที่ 01 พฤศจิกายน พ.ศ. 2549 ปีที่ 28 ฉบับที่ 01พรวิภา วัฒรัชนากูล คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติส่ง เทภาสิต : นักประพันธ์เรื่องสั้นชั้นครู ในกระแสวรรณกรรมไทยสมัยใหม่วรรณกรรม หรือประพันธศาสตร์ ตามแนวคิดของเพลโตนักปราชญ์ชาติกรีกโบราณเห็นว่า เป็นเครื่องชี้นำชักจูง

เด็กๆที่ถูกทำร้ายวันก่อนที่ร้านหมี่เป็ดของผม บ่ายแก่ๆของวันที่ผ่านเช้าผ่านเที่ยงมาเหน็ดเหนื่อย เมื่อผมเดินออกจากครัวก็พบผู้ชายสูงวัยคนหนึ่งที่คุ้นตานัก แต่นึกเท่าไรก็นึกไม่ออกว่าเคยพบเห็นที่ไหนมาก่อน แกกำลังนั่งทานก๋วยเตี๋ยวเส้นใหญ่อยู่ที่โต๊ะ๑ ด้วยความที่ผมเป็นคนไม่ค่อยจะจำรายละเอียดของใบหน้าคนน

นำโดย  เจน  สงสมพันธุ์  ก๊วนปาร์ตี้  ได้แก่  ไพวรินทร์  ขาวงาม  ขจรฤทธิ์  รักษา  แถลงข่าวจัดตั้งกองทุนกนกพงศ์  สงสมพันธุ์    ปริทรรศ  หุตางกูร  ศักดิ์ชัย  ลัคนาวิเชียร    อุรุดา  โควินท์    จิระ  อุ่นเรืองศรี  ชาคริต  โภชะเรือง    ธนาวัฒน์  อุ่นเรืองศรี  ปรีดา  ลัคนาวิเชียร  ปิยะนุช  สร้างทองดี  ร่วมกันสานอุดมการณ์บนเส้นทางวรรณกรรม  พร้อมกับเปิดตัวนิตยสารรวมเรื่องสั้นรายฤดูกาล  "ราหูอมจันทร์"  ในงานวันนักเขียน  5 พ.ค. 2549  ที่ผ่านมา

เรื่อง สนุกนิ์นึกวันหนึ่งมีพระสงฆ์หนุ่ม ๔ รูป นั่งสนทนากันอยู่คั่นบันได น่าพระอุโบสถวัดบวรนิเวศน์ ก่อนเวลาลงพระอุโบสถ พอเด็กมาบอกกับพระองค์ ๑ ว่า คุณแม่อินกลับมาแล้ว พระองค์นั้นตอบว่า เออ แล้วเด็กก็ไปพระองค์ ๑ จึ่งถามว่า คุณสมบุญจะสึกเมื่อไร กำหนดแล้วฤายังพระสมบุญจึ่งตอบว่า ยัง ไม่แน่คอยโยมอิน