ก๊วนปาร์ตี้ [ BOOK Party Gang ]

รอยยิ้มของนักเก็บภาษีนักเขียนนั้น- ร้อยทั้งร้อยละครับต้องเคยได้รับคำถามว่าด้วยแรงบันดาลใจอะไรจึงมาเป็นนักเขียน อันนี้ตอบยากนะครับ ตอบยากจริงๆ เพราะไม่ว่าจะยกเหตุผลอันใดมาอธิบายก็ตาม มันก็จะยังเรียวแหลมไปที่ความอยากจะสื่อกับผู้คนด้วยตัวหนังสือทั้งสิ้น คนบางคนอาจมีความสุขกับการสื่อด้วยเสียงพ

(บ้าน)ผักบุ้งทอดยอดออดอ้อนยอดยังอ่อนอ่อนได้ปุ๋ยได้น้ำฉ่ำใจ...ตำลึงซอกซอนซ่อนใบ หญ้าพงดงไม้มือแหวกแกวกไกวได้มา...มะขามสูงเยี่ยมเทียมฟ้าฝักละลานตาแก่อ่อนรอนลิดปลิดกัน...เข

"ระวังงูนะครับ งูเห่า งูเขียว งูจงอาง งูสารพัด ผมเจอมาหมดแล้ว"

เสียงที่ดังมาจากกระโจมผ้าใบทรงกลมคล้ายกระโจมแสดงละครสัตว์ ที่สร้างขึ้นมาอย่างง่ายๆ ด้วยผ้าใบและเสากลางเพียงต้นเดียวกับเชือกที่ผูกโยงเอาไว้โดยรอบ ร้องเรียกความสนใจของผู้เดินชมงานประกวดเรือพระ ที่บริเวณสระบัว ชายหาดสมิหลา

ผมเดินเตร่เข้าไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น ผู้คนที่ยืนล้อมรอบกระโจมมีทุกเพศทุกวัย ต่างยืนดูกันอย่างตั้งใจ

ฉันทะเลาะ"ฉันทลักษณ์เหล่านั้น, ฉันทะเลาะเสียงเสนาะ มิเหมาะรับกับวันใหม่เรือโบราณบ้านเราเก่าเกินไปเกินบรรทุกยุคสมัยไปเมามายทั้งแม่น้ำนั้นหนอก็ขอดเขินเก่าแก่เกินจะรักลงวักว่าย..."เขาอ้างหลักตรรกะอธิบายมิอาจงมงาย งมโง่ โบราณนั้น"ฉันทลักษณ์เหล่านั้น, จึงฉันทะเลาะ!"เขาเย้ยคำ ย้ำเยาะ หัวเราะข

แล้วเขาก็ลืมตา..ตื่นจากห้วงปรารถนาที่เปื่อยเน่าจากห้วงกาลแห่งค่ำเคยงำเงาจากบทเพลงบทเก่า..เคยเมามายแล้วเขาก็ไถ่ถาม..เสาะหาสิ่งสวยงามซึ่งสูญหายจากภาพสีชีวิตที่ร่วงรายครั้งปิดตายทั้งดวงใจ ทั้งนัยน์ตา แล้วเขาก็ตื่นใจ..ต่อดอกไม้ดอกเก่า เขาเคยฆ่าต่อสายฝนดนตรี นาฏลีลาต่อคลื่นหญ้า ต่อความ

ใน ปี พ.ศ. 2528 เป็นวาระครบรอบ 100 ปี เรื่องสั้นไทยสมาคมนักเขียนแห่งประเทศไทย จึงจัดตั้งคณะกรรมการเฉพาะกิจขึ้นคณะหนึ่ง เพื่อพิจารณาประกาศเกียรติคุณนักเขียนเรื่องสั้นดีเด่นกำหนดเกณฑ์การพิจารณตามวัตถุประสงค์ของสมาคมฯ ดังต่อไปนี้1. ผลงานมีลักษณะริเริ่มและสร้างสรรค์ &

ข่าวเครือข่ายวารสารหนังสือใต้ดินเป็นนิตยสารราย 3 เดือนที่ว่าด้วยความเป็นไปในแวดวงของผู้ที่รักการอ่านเขียน ดังสโลแกนที่ว่า "หนังสือวรรณกรรมและสังคมสำหรับคนคอแข็ง"...ท่านใดที่เคยมีโอกาสได้เปิดอ่านแล้วคงจะตระหนักได้ถึงความจริงที่ว่า หนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือที่อัดแน่นไปด้วยเนื้อหาสาระที่น่าสนใจ ทั้งใ

แม่มดบนตึก...แส้แห่งอารมณ์ขันอันร้ายกาจที่โบยกระหน่ำเราให้หัวเราะทั้งน้ำตาช่วงปลายศตวรรษที่ 20 จนถึงปัจจุบัน อำนาจของสื่อมวลชน เป็นประเด็นซึ่งถูกหยิบยกขึ้นมาวิพากษ์วิจารณ์อย่างกว้างขวาง ครั้งแล้วครั้งเล่าๆ ๆ...ในลักษณะตั้งคำถามถึงการทำหน้าที่ที่ห่างไกลจากการเป็นฐานันดรที่ 4 ของสังคมไปเรื่อยๆ โดยหล

เพิ่งทราบจากที่คุณนกป่า อุษาคเนย์ เอาลิงค์ไปแปะในไทยไรเตอร์จึงเพิ่งทราบว่า พี่ๆ มีเว็บกะเขาด้วยเลยแวะมาทักทาย เป็นสมาชิกเสียหน่อย สบายดีกันทุกท่านนะครับพี่ศักดิ์ชัย พี่ตุ้ยเมื่อไหร่ได้ป๊ะกันซะทีนะเราขอให้เว็บเติบโตไวๆ กลายเป็นแหล่งสังสรรค์ทางปัญญาแห่งใหม่นะครับคิดถึงทุกคนครับด้วยรักเป้