โลกใบเล็กของ กนกพงศ์ สงสมพันธุ์
โลกใบเล็กของ กนกพงศ์ สงสมพันธุ์ เส้นทางชีวิตของเราสองคนพาดขวางกันครั้งแรกบนหน้าหนังสือนิตยสาร 'ช่อการะเกด' เขาอายุน้อยกว่าผมสิบปี แต่เริ่มงานเขียนเรื่องสั้นก่อนผมนานหลายปี ผมรู้จักเขาครั้งแรกผ่านเรื่องสั้นของเขา "สะพานขาด" ชื่อเรื่องฟังดูแปลก แต่เมื่ออ่านจบแล้ว ผมก็ตะลึงในความลุ่มลึกของเรื่องและภา
"เขียนความดีที่หัวใจ" หกสิบเรื่องราวความดีที่อ่านแล้วอุ่นใจ
"เขียนความดีที่หัวใจ" หกสิบเรื่องราวความดีที่อ่านแล้วอุ่นใจจาก 60 ผลงานเขียนความดีอันหลายหลากของ นักเขียน นักอ่าน นักอยากเขียน ทั้งเด็กเยาวชนคนหนุ่มสาวทั่วประเทศ รวมเล่มจัดพิมพ์เป็นหนังสือ "เขียนความดีที่หัวใจ" หนังสือที่รวมเรื่องราวเรื่องราวความดีที่น่าประทับใจ เพื่อแบ่งปันความรักและความดีอันก่อเ
ฟ้าบ่กั้น
ผมรู้จักลุงคำสิงห์ หรือ ลาว คำหอม เมื่อหลายปีก่อน มีโอกาสได้อยู่ใกล้ชิดลุงอย่บ้างแต่ก็ไม่นานนัก ความรู้สึกชิดใกล้นั้นเกิดจากการอ่านผลงานของลุงเสียมากกว่า โดยเฉพาะกับผลงานชิ้นเลื่องชื่ออย่าง "ฟ้าบ่กั้น"จำได้ว่าแรกพบรวมเรื่องสั้นเล่มนี้ก็เมื่อสมัยเรียนอยู่ปี 4 มหาวิทยาลัย เข้าห้องสมุดหยิบมาเปิดผ่านๆ
เจ้าชายน้อย
เจ้าชายน้อย
มีหนังสือไม่กี่เล่มที่อ่านได้ไม่รู้เบื่อ อ่านแต่ละครั้งก็ได้แง่มุมใหม่ๆ นี้อาจเป็นจุดร่วมของหนังสือดีที่ได้รับการยอมรับและเห็นพ้องต้องกัน
หรือจะพูดอีกนัยหนึ่ง ก็คงต้องบอกว่าการอ่านนั้นสัมพันธ์กับชีวิต...หากชีวิตตั้งอยู่บนฐานแห่งความเปลี่ยนแปลง ประสบการณ์ที่พอกพูนอยู่ตลอดเวลาทำให้เรามีการเรียนรู้ และการเรียนรู้ทำให้เราค้นพบสิ่งใหม่ๆอยู่เสมอไป
หนังสือเล่มหนึ่งอาจเป็นจุดเรียนรู้ที่เด่นชัดปรากฏขึ้นในตลอดเส้นทางชีวิต หากเรานำมาเป็นตัวบ่งชี้สิ่งที่เรียนรู้ในแต่ละห้วงเวลา ยิ่งหากเรามีการบันทึกแง่มุมการอ่านแต่ละครั้งก็จะค้นพบความจริงข้อนี้ได้แจ่มชัด
อ่านความสุขของกะทิ
เร็วๆนี้มีคนถามผมว่าอ่านความสุขของกะทิหรือยัง?ผมตอบว่าอ่านแล้ว เรานั่งคุยกันต่ออีกพักใหญ่ ผมพอจะจับความได้ว่าคนถามเองคงอยากรู้ว่าในฐานะนักเขียนผมจะมองหนังสือเล่มนี้อย่างไร?กระทั่งมีคำบ่นเปรยหลุดออกมาคำหนึ่งว่า เรื่องนี้ไม่ค่อยสมจริงสักเท่าไร? ผมได้แต่ยิ้มๆ แล้วก็บอกว่า การอ่านวรรณกรรมของผม คงไม่
เรื่องสั้น ๕๐๐ เรื่อง
เรื่องสั้น ๕๐๐ เรื่องชาคริต โภชะเรือง๑อากาศข้างนอกยังคงร้อนอบอ้าว ร้อนจนแทบบ้า ผมว่าอุณหภูมิวันนี้ไม่น่าต่ำกว่า 37 องศาเซนเซียส แม้นมีลมพัดต้นโพธิ์ใหญ่ทว่าไม่ไหวใบแม้สักนิดถ้าหากได้น้ำเย็นๆสักแก้วดื่มให้ชื่นใจน่าจะดีไม่น้อย ผมคิด ละสายตาจากภาพทหารและตัวอักษรที่พล่าพลายอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ สองช
สมุย
ชาคริต โภชะเรืองน้ำทะเลสีเขียวมรกตแตกฟองคลื่นขาวเป็นทาง อวดผืนน้ำแผ่ตัวกว้างอัดมวลสารความหนาแน่นขนาดมหึมาแหวกออกเป็นช่องให้เรือใหญ่มุดทะลวง ต้อนรับพวกเราขณะมาเยือนเกาะสมุยอีกครั้งเป็นครั้งที่ 2 แล้วในรอบ 3 เดือน ผมกับพวกเรา (ผมหมายถึงเสือ ดาว และน้อย) ซึ่งนั่งรถตู้มาตั้งแต่เช้าตรู่ เรามาถึงท่าเร
ผัง
ผังชาคริต โภชะเรืองตีพิมพ์ครั้งแรก : จุดประกายวรรณกรรม พย. 2547ผมยืนอยู่ตรงหน้าหาดทรายขาวสะอาด พรายฟองคลื่นซัดเรี่ยขึ้นมาซบเนินหาดเป็นระยะๆ เราสมมุติว่านี่คือเมืองๆหนึ่ง ซึ่งจำเป็นจะต้องวางผังเมืองเสียใหม่ผมไม่ได้ยืนคนเดียว ยังมีเครือข่ายของเราอีกร่วม 10 คนล้อมวงอยู่ด้วย ในรีสอร์ทริมทะเลที่ราย
สถาพร ศรีสัจจัง
นายสถาพร ศรีสัจจัง ปัจจุบันอายุ ๕๕ ปี เกิดเมื่อวันที่ ๑๔ กุมภาพันธ์ พุทธศักราช ๒๔๙๓ ที่จังหวัดพัทลุง เป็นกวีและนักเขียนที่สร้างผลงานหลายประเภททั้งเรื่องสั้น บทกวี ร้อยแก้ว และวรรณกรรมเยาวชน ผลงานหลายเรื่องได้รับยกย่อง ได้รับรางวัล และได้รับการแปลเป็นภาษาต่างประเทศ อย่างเช่น เรื่องสั้นเรื่อง คลื่นหัวเดิ่ง วรรณกรรมเยาวชนเรื่อง เด็กชายชาวเล เป็นต้น
กนกพงศ์ สงสมพันธุ์
กนกพงศ์ สงสมพันธุ์ จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
สารานุกรมประเทศไทย กนกพงศ์ สงสมพันธุ์ (9 ก.พ. พ.ศ. 2509 13 ก.พ. พ.ศ. 2549) เป็นนักเขียนรางวัลซีไรต์ ปีพ.ศ. 2539 จากหนังสือรวมเรื่องสั้น แผ่นดินอื่น เป็นสมาชิกก่อตั้งของกลุ่มนาคร เคยเป็นบรรณาธิการหนังสือไรเตอร์ แมกกาซีน ได้รับรางวัลช่อการะเกดสองครั้ง จากเรื่องสั้น สะพานขาด และเรื่องสั้น โลกใบเล็กของซัลมาน
เดอ " กนกพงศ์ สงสมพันธุ์-นักเขียน นักเขียนรางวัลซีไรท์ปี 2539
