ก๊วนปาร์ตี้ [ BOOK Party Gang ]

ผีบ้าชาคริต โภชะเรืองท้องฟ้าเหนือคันนาแผ่คลุมไปด้วยความมืด ผืนแผ่นดินคาบสมุทรมีแต่เงาตาลโตนดสีปีกค้างคาวแลดูกลมกลืนแยกกันไม่ออก ยืนตะคุ่มอยู่รอบด้าน ดาวดวงเดียวบนท้องฟ้าเปล่งแสงจ้า ไตรขนลุกเกรียวไปทั้งร่างเมื่อความรู้สึกบางอย่างแผ่คลุม เป็นเวลานานมาแล้วที่แกต่อสู้กับมัน ไตรรู้สึกว่าวงจรแห่ง

ได้ฤกษ์เปิดตัวอย่างเป็นทางการแล้ว สำหรับเมืองหนังสือแห่งแรกและแห่งเดียวของประเทศไทย "ไทยแลนด์ บุ๊ค ทาวเวอร์" โดยได้รับพระกรุณาโปรดเกล้าฯ จาก สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี เสด็จเป็นองค์ประธาน

เมื่อวันที่ 8 พฤศจิกายน ที่ผ่านมา สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี เสด็จพระราชดำเนินทรงเปิดอาคารไทยแลนด์ บุ๊ค ทาวเวอร์ ถนนสาทรเหนือ ภายใต้หลังคาตึก 13 ชั้น บนพื้นที่ 6,000 ตารางเมตร ที่ถูกออกแบบให้เหมือนหนังสือที่กำลังเปิด ข้างในคือดินแดนมหัศจรรย์ของคนรักหนังสือโดยแท้ เพราะเป็นแหล่งรวมของหนังสือจากสำนักพิมพ์ทั่วประเทศกว่า 400 แห่ง มีหนังสือให้เลือกกว่า 1 ล้านปก โดยเจ้าของสถานที่คือ บริษัท แอ๊ดวานซ์ อะโกร จำกัด (มหาชน) ตั้งใจจะให้ที่แห่งนี้เป็นสังคมแห่งการอ่านและสร้างไลฟ์สไตล์ใหม่ให้แก่คนไทย

ประกาศผล "เซเว่นบุ๊คอวอร์ด" ครั้งที่ 3 นักเขียนดังคว้าเงินแสนพร้อมโล่พระราชทานรางวัลหนังสือดีเด่น

เวทีประกวดหนังสือดีเด่นรางวัล "เซเว่นบุ๊คอวอร์ด" ประกาศผลหนังสือรางวัล 7 ประเภทหลัก  ประจำปี 2549  มุ่งหวังส่งเสริมนักเขียนคุณภาพ สนับสนุนหนังสือดีให้เยาวชนไทยและต้องการให้คนไทยรักการอ่านมาก ขึ้น

จรรยา อำนาจพันธุ์พงศ์ผมยิ้มให้นางเป็นการทักทาย ก่อนเดินเลี่ยงไปหาพ่อ ทว่านางยังพูดไล่หลังด้วยเสียงที่ดังราวกำลังตะโกน..."อานั่น...ลูกยา มาคนเดียวเหอลูก น้องไม่มาเหอลูก..." นางยังเดินตามมาคุยอย่างเอาใจ ขณะที่ผมพยายามเดินเลี่ยงไปทักทายพ่อตรงชายคา เห็นพ่อกำลังง่วนอยู่กับขวดปลากัดที่เรียงรายอยู่บนชั้

จรรยา อำนาจพันธุ์พงศ์เมื่อวานนี้เองที่ยูโส๊ะเพื่อนจากหมู่บ้านริมชายทะเลแห่งหนึ่งแวะมาหาฉัน ขณะฉันกำลังเคว้งคว้างอยู่กับความว่างเปล่าของชีวิตหลายวันก่อนนี้มีเรื่องน่าเศร้าเกิดขึ้น เมื่อฉันต้องสูญเสียมารีนาหญิงสาวอันเป็นที่รักไป พ่อแม่ของมารีนาล่วงรู้ถึงการคบหากันระหว่างเรา พวกเขาทำทุกอย่างเพื่อกีด

กอกล้วยจรรยา อำนาจพันธุ์พงศ์1.ผมกำมีดพร้าแน่นในมือ แล้วเหวี่ยงฟันลงไปอย่างเต็มแรง เพียงเท่านั้นกล้วยต้นนั้นก็ล้มครืน.ผมไม่รีรอ ยกต้นกล้วยต้นขนาดโคนขาแบกขึ้นบ่า เดินตรงดิ่งออกไปยังหน้าบ้าน2.มันเป็นบ่ายวันอาทิตย์ ที่ผมคิดว่าเป็นแค่วันหยุดธรรมดาวันหนึ่ง ที่ผมจะได้ใช้เวลาส่วนตัว ไปกับการนอน อ่านหน

แม้ว่า กนกพงศ์ สงสมพันธุ์ นักเขียนรางวัลซีไรต์จากรวมเรื่องสั้นชุด "แผ่นดินอื่น" จะจากโลกนี้ไปแล้ว แต่ใครหลายคนก็ยังไม่คลายความคิดถึงเขา โดยเฉพาะกลุ่มเพื่อนศิลปิน นักเขียน และเพื่อนพ้องเขาหลวง พรหมคีรี ที่ได้เชิญชวนสื่อมวลชนและศิลปินนักเขียนอื่นๆ ร่วมทำบุญในโอกาสครบรอบ 100 วันที่เขาเสียชีวิต ณ วัดพิกุลทอง จ.พัทลุง พร้อมๆ กับการร่วมตามรอยนักเขียนผู้นี้ โดยการไปเยี่ยมบ้านของเขาที่ จ.พัทลุงและนครศรีธรรมราช

เช้าวันอาทิตย์แดดเช้าไม่ผ่องใส ฝนหลงฤดูที่ซัดผ่านหมู่บ้านกลางหุบเขาเมื่อค่อนรุ่ง กลับโปรยปรายลงมาอีกเมื่อฝูงนกเริ่มตื่นนอน ใบไม้ใบหญ้าชุ่มเปียก บางหลุมดินเริ่มมีน้ำขัง ชีวิตของสถานที่ราชการดูเงียบเหงาเศร้าซึม แต่วิถีของผู้คนยังดำเนินอย่างเข้มแข็งเหมือนทุกวัน

เสาร์สุดสัปดาห์ ผมพาครอบครัวกลับไปเยี่ยมหมู่บ้านริมทะเล ป่าชายเลนสองข้างถนนราดยางเข้าหมู่บ้าน บรรยากาศแปลกใหม่ที่พบเห็นสร้างความตื่นเต้นให้ลูกๆของผม และสร้างความรู้สึกอิ่มใจแก่ผมต่อการเดินทางกลับมาตามหาสูตรข้าวของพ่อ

บ้านเดิมซึ่งคงเค้าบ้านเก่าอยู่เพียงน้อย ถูกต่อเติมชานด้านหลังยื่นออกไป เป็นชายมุงหลังคากระเบื้อง อาจจะคนนั่งได้สิบกว่าคน มีโต๊ะไม้เป็นจุดวางอยู่มุมหนึ่ง มีม้าโยกวางอีกมุม พ่อบอกว่าชอบมานั่งตรงนี้เพื่อรับลมสบายๆและดมกลิ่นทะเล

ก่อนก้าวเท้าผ่านประตูรั้ว แพรวาตั้งสติด้วยการหายใจเข้ายาวๆ กักลมหายใจไว้ในช่องท้องแล้วค่อยๆ ผ่อนลมหายใจออกช้า ช้า...หล่อนเตรียมรับสถานการณ์ตึงเครียด ซึ่งมักเกิดขึ้นแทบทุกครั้งเมื่อเดินทางมา

บ้านชั้นเดียวสีขาว คล้ายจะซ่อนตัวในสวนร่มรื่น อย่างกับสาวน้อยผู้เอียงอายเพราะอ่อนเดียงสาต่อโลก บ้านหลังใหญ่เพียงพร้อมด้วยสิ่งอำนวยความสะดวกสบายนี้ คือบ้านที่แพรวาถือกำเนิด เติบโตและเรียนรู้ความเป็นไปในชีวิต...